اولین در کسب، اولین در لغو: نگاهی به لغو امتیاز فصلنامه کتابداری و اطلاع رسانی می‌دانیم که مجلات علمی مهمترین و گسترده‌ترین بستر تولید و توزیع دانش به شمار می‌آیند. کیفیت آن‌ها تابع بسیاری از عوامل گوناگون است. هر مجله‌ای تلاش می‌کند تا کیفیت خود را در قلمرو آموزش و پژوهش ارتقاء بخشد. رسیدن به
دوران گذار در مجله‌های علمی-تخصصی رشته سخن گفتن درباره فرازها و فرودهای مرتبط با مجله‌های تخصصی و علمی رشته علم اطلاعات و دانش‌شناسی دشوار و در عین حال آسان است. دشوار از این جهت که به سبب رشد قارچ‌گونه گروه‌های آموزشی که به تبع آن افزایش ظرفیت تحصیلات تکمیلی را (بویژه در سال‌های اخیر) به‌دنبال
آیا ساختار رایج کنونی در نوشتارهای منتشرشده در مجلات کتابداری و اطلاع‌رسانی، کارآمد است؟ درباره مسائل و موضوعاتی که مجلات و نشریات حوزۀ کتابداری و اطلاع‌رسانی و به عبارت دیگر حوزۀ علم اطلاعات و دانش شناسی با آن‌ها سروکار دارند به موضوعات مختلفی می‌توان پرداخت. اين موضوعات،از شکل‌گیری مقاله آغاز می‌شود و تا زمانی که
نگاهی به بخش‌های “روش” و “یافته‌ها” در مقاله‌‌های مجلات علم اطلاعات و دانش‌شناسی درآمدی بر ساختار کلی مقالۀ علمی گزارش پژوهشی توصیف نوشتاری مطالعۀ پژوهشی است که معمولاً در قالب مقالۀ علمی منتشر می شود. یک مقالۀ علمی خوب حاوی اطلاعاتی تفصیلی دربارۀ طرز انجام پژوهش، نتایج به دست آمده از آن و تبیین ارتباط
در آداب و اصول اولین نگارش‌های دانشجویی و چند توصیه نه چندان شاخ‌دار! صدای ضربه آهسته‌ای به گوش می‌رسد، ضربه‌ای آرام بر در اتاق … استاد- بفرمایید. — دانشجویی آهسته در را باز می‌کند و به داخل سرک می‌کشد. دانشجو- سلام استاد! — سلام خانم …! دانشجو- می‌توانم وقتتان را بگیرم؟
بازیِ گروهی در زمین نشریات پژوهشی: نگاهی به چالش‌های گروه‌های پژوهشی گسترش علوم مختلف بدون شک مدیون توسعه کارهای گروهی و تیمی در حوزه‌های پژوهشی و تخصصی است. توسعه فناوری‌های اطلاعاتی و ارتباطی در قرن بیستم و بیست‌ویکم نیز به شکل‌گیری و انسجام این گروه‌های پژوهشی کمک شایانی کرده است. امروزه آنچه را به‌عنوان تمدن
آنگونه که دوست داریم داوری شویم، داوری کنیم بالأخره انتظار طولانی به آخر می‌رسد. نمی‌داند چند ماه و چند روز طول کشیده و دیگر حسابش را ندارد. سعی می‌کند خوش‌بین باشد و این انتظار را به پای دقت داورها می‌گذارد. با اشتیاق، نامه نظر داوران” را باز می‌کند. این اولین باری است که با زحمت
تأملی بر کارکرد مجلات علمی در رشته؛ آب بی فلسفه می خوریم و توت بی دانش می چینیم! نخستین پژواک «علم برای علم» از جانب پوزیتیویستهایی چون آگوست کنت [2] برآمد و بعدها زمینه‌ای شد؛ برای طرح آرمان‌هایی چون «هنر برای هنر» و «ادبیات برای ادبیات» (اندیشه، 1387، ص. 110). اما حتی همان زمانی که
چرا مجله‌های علمی در ایران دیرکرد دارند؟ راهکار چیست؟ امروزه با وجود آگاهی از ارزش و جایگاه واقعی مجله‌های علمی به عنوان مهمترین مجرای انتقال یافته ها، عامل اساسی رشد و پیشرفت جوامع و به عنوان یکی از اصلیترین شاخصه های توسعه بشری، اما هنوز شاهد انتشار دیر هنگام این منابع در سایر رشتهها به
به کجا میرویم؟ نقدی بر گرایش به انتشار مقاله ISI در ایران چند سالی هست که در حوزۀ دانش و پژوهش کشور ما، امری معمول و شایع در همه جای دنیا، اهمیتی فوق‌العاده و استثنایی یافته و اگر از این وضعیت هیجانی گذر کنیم، چه بسا در آیندۀ نزدیک مایه خُسران و موجب بحران شود.