روندهای جهانی و کنشگری بومی؛ روایتهایی که آینده را مینویسند
این سخن سردبیر بر این دیدگاه استوار است که کتابخانهها و آرشیوها در جهان امروز دیگر صرفاً حافظان حافظه نیستند، بلکه نقشی فعال در زیستبوم اطلاعات دارند و بهطور مستقیم در شکلدادن به آینده حرفه مشارکت میکنند. تمرکز این شماره شناسه بر نقطه تلاقی روندهای جهانی و کنشگری بومی است؛ جایی که چارچوبها و اسناد بینالمللی نه بهعنوان راهحلهای ازپیشآماده، بلکه تنها در مواجهه با واقعیتهای بومی معنا پیدا میکنند.
با اتکا به گزارشهای روند فدراسیون بینالمللی انجمنهای کتابداری (ایفلا)، استانداردها و مدلهای مفهومی شورای بینالمللی آرشیو(ایکا) و نیز بیانیه حرفهای ایفلا درباره کنترل کتابشناختی جهانی، پرسش محوری این است که این روندها و استانداردها هنگام ورود به زمینه کتابخانهها و آرشیوهای ایران چگونه بازتفسیر، محدود، تطبیق یا بازپرداخت میشوند و چه فرصتها و چالشهایی را پدید میآورند.
سردبیر این بحث را در امتداد پیشینه بومیسازی در ایران قرار میدهد؛ از مارک ایران بهعنوان گونه بومیشده یونیمارک گرفته تا گسترشهای ملی ردهبندی و تولید مستندات نام و اصطلاحنامههای تخصصی که دانش و روایتهای محلی را در قالبهای جهانی بازنمایی میکنند. با این حال، بخش قابلتوجهی از این کنشگری تاکنون ثبت و روایت نشده است.
این شماره با اولویتدادن به یادداشتهای تأملی، تجربهنگاری حرفهای و گزارشهای میدانی، بر مسئولیت جامعه کتابداری و آرشیوی ایران در مستندسازی، تحلیل انتقادی و روایت این تجربهها تأکید میکند و مخاطبان را فرامیخواند تا در ترسیم مسیر بومی آینده حرفه نقشی فعال داشته باشند؛ مسیری که در آن استانداردهای جهانی صرفاً پذیرفته نمیشوند، بلکه در عمل حرفهای محلی بازاندیشی و بازآفرینی میگردند.
