محتوای چندرسانه‌ای

هوش مصنوعی از یک فناوری فراتر رفته و در زندگی ما تنیده شده است. برای من، این فناوری پنجره‌ای به درون خودم شد؛ از اولین گفت‌وگوی پراز هیجان و تردید تا همکاری در ساخت پادکست. هوش مصنوعی همراهی خستگی‌ناپذیر است که می‌تواند ایده دهد و الهام بخشد، اما روح اثر همواره از انسان می‌آید. من آموختم که هوش مصنوعی رقیب ما نیست، بلکه آینه‌ای از ذهن ماست. این رابطه، گفت‌وگوی دو جهانِ احساس و منطق است، و آینده در هم‌فکری این دو برای خلق معنا شکل می‌گیرد.

آنها از زندگی در تبلت خوشحالند! بخاطر رهایی از سکوت و تنهایی در قفسه‌ها و کسب مخاطبان بی‌شمار در جهان دیجیتال شادمانند. با این‌همه، گاه دلتنگ لمس برگ‌های خویش‌اند؛ گویی روح و جسمشان از هم جدا افتاده است. این کوچ، درسی از تاب‌آوری است: محتوا زنده مانده و جاری است، هرچند پیکرشان را دگرگون کرده. شادیِ رهایی دانش و اندوهِ دوری از کاغذ، دو چهره‌ی یک مسیرند؛ راهی که از دل تغییر می‌گذرد تا به ماندگاری برسد.