نشریه الکترونیکی شناسه

ISSN: 2538-5534​

منزلت (شعر طنز)

Ketabgozar issu08

منزلت (شعر طنز)

رشته خـود را هویدا کن کمال ایـن است و بـس               ضعف را در خویش پیدا کن کـمال ایـن است و بـس

چون بشد پـرسش ز نــام رشته‌ات ای نــازنین               نــام آنــرا زود افـشـا کــن کـمال ایـن است و بـس

گرچه نــام رشته تــا حــد زیـادی نــارساست             نارسایی را تــو امـحـا کــن کـمال ایـن است و بـس

چون عروسان می‌کشی خجلت مداوم بی‌دلیل         خجلت خـود را مـداوا کــن کـمال ایـن است و بـس

از چه خجلت می‌کشی ؟ از ذکر نام رشته‌ات؟           از چنین شرمی تو پروا کـن کـمال ایـن است و بـس

گر کـه افتادی بــه دام جــاهلان نـخبـه نــام           بـا چنیـن قومی مدارا کــن کـمال ایـن است و بـس

تا به کی گویی که باشد منزلت پایین و پست؟       شوق خدمت را بـه دل جا کن کمال این است و بـس

انــدکــی بنگر بــه تــاریخ کـتـاب و مـکـتبه         بعـد از آن سر را بـه بالا کن کـمال ایـن است و بـس

صاحبان حرفه‌ات از اهــل دانش بوده‌اند             فـخر این مطلب بـه دنیا کن کـمال ایـن است و بـس

کــار اهــل مکتبه بــا عشق معنا می‌شود           عـشق را در خویش احـیا کن کمال ایـن است و بـس

قــدرتت را دست‌کم هرگز مگیر و بــا تــلاش         جـاهلـی را مـرد دانــا کــن کـمال ایـن است و بـس

تــا توان داری بکن خدمت بــه دلبندان عــلم         بـا چنین عزمی تـو غوغا کن کـمال ایـن است و بـس

کتابگذار اعظم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *