فرایند سواد اطلاعاتی در حیطه علوم سلامت

فرایند سواد اطلاعاتی در حیطه علوم سلامت

فرآیند سواد اطلاعاتی عبارت است از: مجموعه­‌ای از توانمندی‌­های یکپارچه و مشتمل بر کشف اندیشمندانۀ اطلاعات، درک چگونگی تولید و ارزش­‌گذاری اطلاعات، و استفاده از اطلاعات در خلق دانش جدید و مشارکت اخلاق­‌مندانه در مجامع یادگیری. در هر جامعه، برای هر شغل و در رشتۀ تحصیلی، زمانیکه صحبت از اطلاعات به میان می‌­آید، عمل بر اساس مهارت‌های سواد اطلاعاتی یک نیاز اساسی است.

ازآن­جا که در حوزۀ سلامت سرعت تولید اطلاعات بسیار بالا است، حجم بسیار زیادی از اطلاعات در زمان کوتاهی تولید می‌­شود، منابع متنوعی این اطلاعات را ارائه می‌­دهند، و اطلاعات موجود در بازۀ زمانی کوتاهی با اطلاعات جدیدتر جایگزین می­‌شوند؛ به‌عبارت دیگر، نیمه‌عمر اطلاعات کوتاه است. بنابراین نیاز است افرادی که در حوزۀ سلامت فعالیت می­‌کنند برای دستیابی به­‌موقع به اطلاعات صحیح و استفاده از این اطلاعات برای رفع نیاز اطلاعاتی، دارای سواد اطلاعاتی باشند.

 

  سواد اطلاعاتی، افراد فعال در حوزۀ علوم پزشکی را مشخصاٌ (و حداقل) در دو جنبۀ فعالیت‌­های پژوهشی و درمانی یاری می­‌دهد. امروزه اثرگذاری در انجام فعالیت­‌های پژوهشی به­‌عنوان وجه بارزتر فرآیند سواد اطلاعاتی دیده شده است، آن­‌گونه که یک فرد باسواد اطلاعاتی که در حیطۀ علوم پزشکی فعالیت‌­های پژوهشی انجام می­‌دهد قادر خواهد بود در مراحل مختلف پژوهش، نیازهای اطلاعاتی خود را برطرف نماید.

سلامت

  یکی از لازمه‌­های اولیه و اساسی فعالیت‌­های پژوهشی گردآوری اطلاعات معتبر است. این فرآیند، افراد را با انواع منابع ارائه‌دهندۀ اطلاعات آشنا می‌­سازد و به آنان می‌­آموزد که همواره با دیدگاه انتقادی به منابع ارائه‌دهندۀ اطلاعات بنگرند. همچنین پژوهشگران دارای سواد اطلاعاتی از شاخص‌­ها و ابزارهای پژوهشی که برای تشخیص منابع معتبر، مفید و ضروری هستند، آگاه‌اند و توانایی به­‌کارگیری این شاخص­‌ها و ابزارها را برای رسیدن به نتیجۀ مطلوب دارند. بعد از مکان‌یابی و تعیین اعتبار منابع ارائه‌دهندۀ اطلاعات، مهارت‌های سواد اطلاعاتی، این افراد را در دستیابی به این اطلاعات یاری می­‌دهد. تعریف و آموزش دقیق انواع راهبردهای جستجو و استفادۀ صحیح و به­‌موقع از انواع مختلف زبان جستجو (مثل واژگان کنترل‌شده، کلیدواژه­‎ها و زبان طبیعی) در بهره­‌گیری از این اطلاعات، بسیار کمک­‌کننده است.

  با این حال اثرگذاری مهارت‌های سواد اطلاعاتی در امور درمانی و تصمیم‌­گیری بالینی نیز درخور توجه است. دستیابی به­‌موقع به اطلاعات معتبر بر بالین بیمار می­‌تواند کمک شایانی به تصمیم‌­گیری بالینی نماید فرآیندی که امروزه به­‌عنوان بخشی از پزشکی مبتنی بر شواهد Evidence-based Medicine)) در نظر گرفته می‌­شود. مثال ملموس اثرگذاری مهارت‌های سواد اطلاعاتی در تصمیم­‌گیری بالینی، استفاده از پایگاه‌های اطلاعاتی همچون UpToDate است. آموزش استفادة صحیح و به‌­موقع از پایگاه‌هایی از این دست که ارائه‌­دهندۀ موضوعات پزشکی هستند بر پایه مهارت‌های سواد اطلاعاتی، می‌­تواند پزشک را در اتخاذ بهترین تصمیم در کوتاه­‌ترین زمان بر بالین بیمار یاری نماید.

  در موارد بسیاری پزشکان برای انتخاب بهترین روش درمان با کم­ترین میزان عوارض نیازمند دسترسی به اطلاعات معتبر در کوتاه‌­ترین زمان بر بالین بیمار می‌باشند. پایگاه اطلاعاتی UpToDate به‌صورت معمول توانایی پاسخگویی به بیش از 80% سؤالات بالینی پزشکان را دارد. این پایگاه بهترین روش درمان را در موارد گوناگون ارائه می­‌دهد و با استفاده از این پایگاه می­‌توان بهترین تصمیم درمانی را برای بیمار اتخاذ کرد. همچنین این پایگاه امکان آگاهی از تداخلات داروئی را به زبان ساده برای پزشکان، بیماران و سایر افراد فراهم می‌­آورد. با استفاده از این خدمات، این پایگاه می‌­تواند در تجویز دارو به پزشک و در مصرف دارو به بیمار کمک کند. پایگاه UpToDate به پایگاه اطلاعات داروییLexicomp  متصل می‌­شود، که اطلاعات مربوط به داروهای گوناگون، ویژگی­‌های هرکدام، موارد مصرف، و … را ارائه می­‌دهد که در حرفۀ پزشکان و داروسازان کمک‌کننده است. در مواردی پزشکان برای آگاهی از وضعیت بیمار و تجویز دارو نیازمند محاسبات پیچیده­ای مانند محاسبۀ BMI هستند. پایگاه UpToDate بخشی تحت عنوان ماشین حساب­‌های پزشکی ارائه می­‌دهد که امکان انجام سریع این محاسبات را فراهم می‌­آورد.

  پزشکان با آگاهی از وجود این اطلاعات و نحوۀ تعامل و به­‌کارگیری این اطلاعات می­‌توانند از آن­‌ها برای اخذ بهترین تصمیم استفاده نمایند. در هنگام تجویز داروهای گوناگون می‌­توانند از امکان تداخلات بین داروهای تجویزی آگاهی یابند و بهترین تصمیم را در تجویز داروهای گوناگون اتخاذ نمایند.

  بسیاری از افرادی که از خدمات مربوط به سلامت بهره می‌­گیرند از فرآیندهای درمانی بیماری، اصطلاحات تخصصی پزشکی، عوارض درمان­‌های گوناگون، و … آگاهی چندانی ندارند. پایگاه­‌های ClinicalKey و UpToDate با ارائۀ برگه‌­های آموزش بیمار، آگاهی‌­رسانی را به زبان ساده و قابل فهم و عاری از اصطلاحات تخصصی پزشکی انجام می­‌دهند. افراد فعال در حوزۀ سلامت می­‌توانند این برگه­‌های آموزشی را برای بیماران تهیه کنند و افراد با مطالعه آن‌­ها در جریان نحوۀ درمان خود قرار بگیرند.

  در مبحث آموزش علوم سلامت نیز پایگاه‌­های اطلاعاتی گوناگونی به ارائۀ خدمات می­‌پردازند. در بسیاری از دروس آموزشی در حوزۀ سلامت تصاویر و ویدئوهای آموزشی مورد نیاز است. پایگاه اطلاعاتی PRIMAL PICTURES تصاویر سه‌­بعدی آناتومی بدن را با کیفیت بالا ارائه می‌­دهد. پایگاه­‌های Ovid، ClinicaKey و UpToDate فیلم­‌ها و تصاویر آموزشی مرتبط با حوزۀ سلامت و مباحث مرتبط با این تصاویر و فیلم­‌ها را نیز ارائه می­‌دهند.

  مجلۀ NEJM (New England Journal of Medicine) خدمتی با عنوان «آزمون­‌های هفتگی رایگان» ارائه می­‌دهد که طی آن، هر هفته سؤالاتی در حیطۀ پزشکی پرسیده می‌­شود که دانشجویان و افراد فعال در حوزۀ سلامت می­‌توانند از این آزمون­‌ها با هدف یادگیری استفاده کنند. همچنین این مجله چالشی تحت عنوان چالش تصاویر پزشکی برگزار می‌­کند؛ تصویری از یک بیماری خاص ارائه داده و نام بیماری را مورد سؤال قرار می­‌دهد.

  پایگاه دیگر در مبحث آموزش و پژهش علوم سلامت، پایگاه reaxys است که با ارائۀ فرمول­‌های شیمیایی، ساختارهای شیمیایی، و … درآموزش داروسازی، بیوشیمی، و مانند آن‌ها بسیار کمک‌کننده است.

  اما بنا بر تجربة شخصی نگارنده، بسیاری از افراد فعال در حوزۀ سلامت، آگاهی دقیقی از وجود این خدمات ندارند. در موارد معدودی این اطلاع‌­رسانی توسط اساتید مدرس در کلاس درس انجام می­‌شود. با این حال آموزشی مبنی بر به­‌کارگیری این خدمات توسط اساتید به دانشجویان ارائه نمی­‌شود و تنها کارگاه­‌های محدودی در این رابطه برگزار می­‌گردند. در محیط‌­های بالینی عملاٌ فرآیند جستجو و دستیابی به اطلاعات به­‌روز بر بالین بیمار جهت اتخاذ بهترین تصمیم یا آگاهی از تداخلات دارویی، به‌صورت دقیق و روزمره انجام نمی­‌شود و در موارد معدودی بنابر علاقه شخصی ممکن است انجام شود. استفاده از برگه‌­های آموزش بیمار عملاً امری غیرعادی و به دور از واقعیت در محیط­‌های بیمارستانی می­‌باشد و کتابداران بیمارستانی اقدام درخور توجهی در این زمینه‌­ها انجام نمی­‌دهند. با این حال طبق برخوردهای قبلی با دانشجویان رشته­‌های پزشکی و دیگر رشته­‌های مرتبط، اشتیاق دانشجویان به آگاهی از منابع ارائه‌دهنده اطلاعات و نحوۀ به‌کارگیری این اطلاعات همواره درخور توجه بوده است. افراد معدودی که در کارگاه­‌های آموزشی مرتبط شرکت می­‌کنند اشتیاق لازم برای استفاده از این اطلاعات را از خود نشان می‌­دهند. مراجعه‌کنندگانی به کتابخانه وجود دارند که آموزش قبلی در این رابطه در کارگاه­‌های آموزشی دیده‌­اند و اکنون برای استفاده عملی دقیق از این آموزش­‌ها به یاری­‌جویی از کتابدار می­‌پردازند. در عین حال به این علت که آموزش در این زمینه محدود، بدون برنامه مدون و بدون الزام می‌باشد پیگیری افراد کاملاٌ براساس سلایق شخصی می­‌باشد و تعداد افراد پیگیر بسیار کم است.

  یکی دیگر از مشکلات در این زمینه، عدم تسلط بر زبان انگلیسی است. بسیاری از دانشجویان به علت ضعف در استفاده از زبان انگلیسی توانایی به­‌کارگیری این اطلاعات را ندارند و حتی در مواردی مانند استفاده از برگه‌­های آموزش بیمار که برگرداندن این اطلاعات به زبان فارسی الزامی است، در عمل این اتفاق نه از طرف کادر درمانی و نه کتابداران انجام نمی­‌شود.

جمع­‌بندی و پیشنهادات عملی برای کتابداران و کتابخانه­‌ها

  در مجموع می­‌توان بیان کرد علی‌­رغم اثرگذاری غیرقابل انکار فرآیند سواد اطلاعاتی در حیطه‌­های پژوهشی و درمانی در علوم سلامت، عملاٌ سنجش میزان سواد اطلاعاتی، آموزش مدون بهره‌­گیری از خدمات مرتبط با این فرآیند و بررسی میزان اثرگذاری آموزش‌­های ارائه شده به‌گونۀ سازماندهی شده و هدفمند در کتابخانه‌­های دانشگاه­‌های علوم پزشکی کشور انجام نمی­‌گیرد.

پیشنهادات:

  کتابخانه­‌های دانشگاه‌­های علوم پزشکی می­‌توانند به‌عنوان مرجعی جهت سنجش، آموزش و ارزیابی فرآیند سواد اطلاعاتی عمل کنند. این کتابخانه­‌ها، علی‌الخصوص کتابخانه­‌های مرکزی می­‌توانند به‌صورت مشخص و با طراحی ابزارهای اندازه­‌گیری علمی ابتدا میزان سواد اطلاعاتی دانشجویان، اعضای هیأت علمی، کارکنان و دیگر استفاده­‌کنندگان بالقوۀ دانشگاهی از خدمات این فرآیند را مورد سنجش قرار دهند. این سنجش وضعیت روشنی از میزان سواد اطلاعاتی، نقاط ضعف موجود و مباحث نیازمند آموزش را ارائه خواهد داد. در مرحلۀ بعد کتابدار مسئول و آگاه بر اساس نتایج به‌­دست آمده از سنجش سواد اطلاعاتی، مباحث آموزشی مورد نیاز و ساعات مورد نیاز برای هر مبحث آموزشی را تعیین می­‌کند و با کمک دیگر کتابداران توانمند به ارائۀ آموزش­‌های لازم می­‌پردازد. در پایان ارزیابی­‌های لازم جهت تعیین میزان اثرگذاری و بهبود آموزش­‌های ارائه شده توسط کتابخانۀ ارائه‌دهندۀ خدمات انجام می­‌گردد.

  از دیگر اقدامات قابل اجرا مشارکت کتابداران بیمارستانی جهت رفع نیازهای اطلاعاتی است. کتابداران بیمارستانی علاوه‌بر امکان برگزاری کارگاه­‌های آموزشی جهت آموزش کادر درمان در استفاده از پایگاه­‌های گوناگون، می‌­توانند خود نیز در فرآیند جستجوی اطلاعات و ارائۀ جدیدترین اطلاعات بر بالین بیمار یاری‌دهنده کادر درمان باشند. همچنین می‌­توانند با کمک متخصصان مربوطه به برگرداندن رهنمودها و برگه‌­های آموزش بیمار به زبان فارسی و ارائۀ این مدارک به کادر درمان و بیماران به نوعی در ارائۀ خدمات مرتبط به این فرآیند همراه باشند.

رعنا کوثری


.[1] کتابدار کتابخانه مرکزی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، دانشجوی کارشناسی ارشد کتابداری و اطلاع‌رسانی پزشکی – دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *