گزارشی از همایش بزرگداشت دکتر حری
مراسم بزرگداشت دکتر عباس حری 27 فروردین توسط انجمن کتابداری و اطلاعرسانی ایران (شاخه خراسان) و با حضور دکتر رضایی شریف آبادی، ریاست انجمن کتابداری و اطلاعرسانی ایران، سید کاظم حافظیان رضوی، آقای شمقدری، مدیر کل نهاد کتابخانههای عمومی استان خراسان رضوی، دکتر رحمتالله فتاحی و محمدحسین دیانی، اعضای هیئتعلمی دانشگاه فردوسی مشهد، و خانواده مرحوم حری، در میان جمعی از دوستداران ایشان برگزار شد. گزارش کوتاهی از این همایش به شرح زیر تقدیم میگردد.پس از قرائت قرآن کریم و سرود ملی جمهوری اسلامی ایران دکتر رحمتالله فتاحی رییس انجمن کتابداری و اطلاعرسانی شاخه خراسان به سخنرانی پرداختند:
دکتر رحمتالله فتاحی، با سپاس گذاری از کسانی که از راههای دور و نزدیک به این مراسم آمده بودند، از تمام کسانی که باعث شکلگیری این رخداد شده بودند قدردانی نمودند. …
در این مراسم به دور از تمجید و توصیف و حرفهای تکراری به بیان اثربخشی(اثربخشی یعنی فعالیتی که فرد انجام میدهد پیامد مثبت داشته باشد و بتواند بر زندگی،کار ، رفتار و بینش دیگران تأثیر بگذارد.) دکتر حری پرداخته شد. دکتر فتاحی با بیان مفهوم سنجش اثربخشی بیان داشتند: وقتی که کارنامه دکتر حری را بررسی نماییم متوجه میشویم که قدمها و کارهایی را انجام دادهاند که تأثیران در سطح ملی بوده است، یکی از این اثربخشیها که در سطح ملی کم نیست تأثیر در راهاندازی گروه کتابداری دانشگاه فردوسی مشهد بوده است و همچنین دانشنامه کتابداری و اطلاعرسانی است.
دکتر فتاحی با بیان نو بودن نظریههای دکتر حری برای جامعه کتابداری به بیان معرفی نظریه همراه با نقد و تحلیل عالمانه و آمیختن اندیشههای دکتر حری با نظریههای دیگران و طراحی نظریههای جدید و خلاقیت در رویکرد و نوآوری مقالات مرحوم حری در “مجله اطلاع شناسی” پرداختند. دکتر فتاحی با بیان اینکه راه رسیدن به مدارج و انسان با معرفت شدن را راه درازی است گفت: نباید تصور کنیم که ما انسانها به سرعت میتوانیم با پا گذاشتن روی شانه بزرگان و پیشکسوتان به مدارج عالی برسیم در این صورت دقیقاً سقوط خواهیم کرد، موفقیت این است که در دل و جان همه جای داشته باشیم.
برین رواق زبرجد نوشتهاند به زر که جز نکویی اهل کرم نخواهد ماند
در ادامه دکتر اعظم صنعت جو (مدیر گروه علم اطلاعات و دانش شناسی ) ضمن خیرمقدم خدمت به حاضران همایش و تأسف و تأثر به خاطر نداشتن دکتر عباس حری به خانواده ایشان نثار روح گرانمایه چهرههای ماندگار زندهیاد دکتر عباس حری ،زندهیاد دکتر اسدالله آزاد ، زندهیاد استاد ارجمند جناب آقای جاوید کبیری بزرگ و گرانمایه درخواست درود بر روح این بزرگان را از حاضران درخواست نمودند.
در ادامه دکتر محمدحسین دیانی به ایراد سخنرانی پرداختند:
یکی از شعارهای پر طرفدار در گذشتههایی که کتابداری ناشناختهتر از حال بود این بود که “کتابداران حافظان اندیشههای بشری هستند” آنچه که در بطن این شعار نهفته است نگهداری اندیشههاست. از حدود 25 سال پیش یا من یا دیگران این شعار را به شکل زیر تغییر دادهاند “کتابداران مروجان اندیشههای بشریتاند” زیرا به این باور رسیدهایم که اندیشهها تنها هنگامی حفظ میشوند که در ذهنهای انسانهای دیگری راه یابند. وی همچنین ضمن بیان این نکته که آنچه انسانها را ماندگار میکند، گستره ماندگاری اندیشههای آنها در اذهان دیگران است بیان داشت که موجود زنده خود مسئول نشر شفاهی کتبی رویا فیزیکی اندیشههای خویش است مرحوم دکتر حری چنین بود، مینوشت سخن میگفت و حضوری مداوم در همایشها و جلسات داشت تا بود به شکلهای متفاوت بر رویت پذیری فیزیکی و رواج اندیشهها خود میافزود. دکتر حری در دوران فعالیت آموزشی و پژوهشی خود مدرسی ممتاز بود که در تدوین تدریس و تقریر محتوای درسی نقشی فعال داشت، وی سر دبیر 5 مجله علمی پژوهشی بود و سر پرستی دایره المعارف کتابداری را به عهده داشت، ایشان هدایتکننده بسیاری از پایاننامههای کتابداری و اطلاعرسانی در دانشگاه تهران بود و داور بسیاری از پایاننامههای دانشجویان بودند و کتابها و مقالات بسیاری منتشر کردهاند.
دکتر دیانی با بیان نظرات دکتر حری در مورد برنامههای آموزشی و انجمنهای کتابداری ایران گفتند: او این نظرات را در سال 1375 در مصاحبهای که با نشریهی کاپا انجام داد اظهار داشته است، مینویسد کسانی که به معلمی در این حرفه مشغولاند رسالتی سنگین تر دارند هر معلمی دوست دارد که شاگردانش شاخص شوند چه باک که شاگرد در مقابل معلم اظهار وجود کند استقلال اندیشه و درک داشته باشد این دلیل پویایی است اگر دانش شاگرد به حد دانش معلم باقی بماند ضعف تعلیم است اگر همه یک سخن و یک تلقی را پیوسته تکرار کنند پیشرفت نسل به نسل چگونه صورت گیرد، معلمی در تعلیم نانوشته خود به شاگرد در واقع چنین میگوید من مطلبی را به تو میآموزم تا تو در یابی چگونه مطلبی دیگر بر آن بیفزایی. محتوای این پاراگراف راهنمایی سودمند برای پیروی از استاد و تقویت اعتمادبهنفس دانشجوست و میتواند در ارزیابی شیوه تعامل استاد و دانشجو، شیوه انتقال دانش، تجربه و مهارت زندگی به دانشجو، شیوه ارزیابی استاد و شیوه سنجش پختگی دانشجو مورد استفاده باشد. وی همچنین در جای دیگری میگفت من اعتقاد شخصی دارم که تدوین برنامه آموزشی و گزینش دانشجو را باید به دانشگاهها و گروهها واگذار کرد، در چنین صورتی است که رقابت علمی و ارتقا سطح دانش فارغالتحصیلان حاصل خواهد شد و اعتبار علمی یک مرکز آموزشی را میتوان ارزیابی کرد.
وی در خاتمه بیان داشت: یک مورد از نظرات دکتر عباس حری در باره انجمن کتابداران چنین است: کتابداری مجمعی است تا کتابداران بتوانند از طریق آن به دادوستد و تعالی اندیشهها یافتهها و تجربه خود و فعالیتهای خویش بپردازند اگر این ویژگی را حائز اهمیت بدانیم شرط مقدماتی هم دارد و آن این است که گروه گرایی ها و دستهبندیها را کنار بگذاریم سپس وارد آن شویم در انجمن کتابداری و اطلاعرسانی شاخه خراسان نیز این مورد حاکم است وگرنه نمیتوانست با گذشت کمتر از یک سال از زمان از دست دادن آن عزیز به شکلهای متفاوت زمینهساز رواج اندیشههای ارزشمند ان استاد بزرگوار باشد و بیایید مروج اندیشه نامیرای اساتید خود باشیم.
در ادامه شمقدری (مدیر کل نهاد کتابخانههای عمومی استان خراسان رضوی) با اظهار خرسندی از حضور در مراسم بزرگداشت مرحوم دکتر عباس حری گفت: زمانی که کتابخانه دکتر حری را در سال گذشته افتتاح کردیم زمینههای فراهم شد تا کتابخانه رو به نام ایشان ثبت کنیم. این کتابخانه در زمانی حدود صد روز به نتیجه رسید و در یک منطقه متراکم و پر جمعیت شهر افتتاح و آغاز به کار کرد. دکتر حری نماد پیوند عمل و اندیشه بود چیزی که امروز در جامعه، ما از آن بسیار فاصلهداریم و از آن محروم هستیم.
وی همچنین افزود: “دکتر حری سند هویت فرهنگی و معنوی ماست”. ایشان همچنین، ضمن تشکر از جناب دکتر فتاحی و همکاران از برگزارکنندگان این همایش ارزشمند تشکر کرده و بیان کردند: استقبال میکنیم کتابخانههای عمومی را محل گفتمان سازی و محل گفتگوهای علمی و محل بازدیدهای خود در این رشته قرار بدهید.
ایشان در خاتمه افزود: من مرگ دکتر حری رو تولد دوباره میبینم که باعث شد ما بیشتر قدرشناس باشیم و با آثار علمی ایشان امیدواریم که بتوانیم این شخصیتها را به جامعه معرفی نماییم.
سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز مرده آن است که نامش به نکویی نبرند